بمبئی :
بمبئی شهری پر سر و صدا و در عین حال معنوی، پر زرق و برق ولی ساده است. بمبئی جاذبه های زیادی را در خود جای داده است و عجیب نیست که بیشتر گردشگران در هیجان این شهر غرق می شوند. در بمبئی هر روز برج ها و مراکز جدیدی ساخته می شوند اما در این شهر در حال گسترش، بعضی چیزها هیچوقت عوض نمی شوند. مناره های سبک گوتیک و تصاویر عجیبی که دیوارهای باستانی چهاتراپاتی شیواجی را پوشانده اند، و غروب های یکشنبه ی ساحل چاوپاتی که خانواده ها برای خوردن پانی پوری در ساحل جمع می شوند، از جمله چیزهای تغییرناپذیر این شهر هستند.
گشت و گذار
گذشته ی مستعمراتی بمبئی چندان دور نیست. بازیکنان کریکت با رؤیای راه یافتن به مسابقات جهانی میدان های اووال و آزاد را پر کرده اند. 150 سال است که دانش آموزان و دانش جویان کتابخانه ی دیوید ساسون زیر پنکه سقفی های بزرگ این کتابخانه و در اتاق های تمام چوبی آن به تحصیل علم مشغولند. برای تجربه ی فضای معنوی بمبئی می توانید در معبد بابولنات که پر از عطر گل و بخور است به زایرین هندو بپیوندید، یا مسلمانانی را دنبال کنید که در امتداد جاده ی ساحلی به مسجد مرمری حاجی علی می روند.
خرید
در یک چشم به هم زدن، در خیابان های کولابا به بوتیک هایی می رسیم که آخرین کارهای بهترین طراحان هندی مثل تارون تاهیلیانی را به نمایش می گذارند. برای خرید لباس های معمولی تری مثل شلوار جین و تی شرت، دوچرخه سواران جوان بمبئی را دنبال کنید تا به مرکز لباس فروشی ها در محله ی باندرا برسید. بازارهای سنتی را هم نباید فراموش کرد؛ پوسترهای قدیمی بالیوود را می توانید در بازار چور بخرید و باکیفیت ترین آویزهای طلا را با بهترین قیمت می توانید در بازار زاوری پیدا کنید و در محله ی کالا گودا صنایع دستی مورد علاقه تان را در گالری های مدرن پیدا خواهید کرد.
شب گردی و تفریح
جوان های شیک پوش شهر همیشه در نوشکده های شیک و کلوپ های تفریحی شبانه در باندرا و کولابا جمع شده اند. حتی اگر ستاره های فیلم های بالیوودی را که به کلوپ جوهو می آیند نشناسید، احتمالاً تصویر آنها را بر بیلبوردهای سینمایی سینما رگال در کولابا خواهید دید. علاقه ی وافر مردم بمبئی به بازی کریکت را می توانید در یک مسابقه ی محلی ببینید.
رستوران ها و خوردنی ها
از بِلپوری تُرد گرفته تا پاوباهای شکم پر، اسنک های خیابانی این شهر بی نظیرند. تمام غذاهای هند در بمبئی پیدا می شوند؛ می توانید در خیابان های کولابا کباب تازه بخورید یا در محله ی مجلل فورت، یک گوآن عالی بخورید. ستاره های آینده ی بالیوود، صبحانه های روز یکشنبه را در رستوران های اروپایی باندرا و جوهو صرف می کنند.
گوا :
جستجوگران نیروانا (روشن بینی) از اواخر دهه ی 60 سفر به گوآ را آغاز کردند و در دهه ی 70 ساحل آنجونا به محل برگزاری جشن های طبیعت گرایان تبدیل شد و مسافران هیپی آخرین لباس های خود را برای یک شب اقامت بیشتر در گوآ می فروختند. برای بسیاری از گردشگران، گوآ هنوز یادآور مهمانی ها ساحلی شبانه و هیپی های عریان است. اما این شهر کوچک غربی چیزهای بیشتری برای عرضه دارد. تاریخ گوآ به تنهایی نشان دهنده ی هویت غنی گوآ و آثار استعمار پرتغالی ها در این منطقه است.
پرتغالی ها با ورود به گوآ در سال 1498 میلادی و مسیحی کردن این منطقه، این مکان را "مروارید شرق" نامیدند و با تصرف این منطقه به مدت 5 قرن (با خروج اجباری از منطقه در سال 1961 به عنوان آخرین کشور استعمارگری که از شبه جزیره ی هند خارج شد)، اثر غیرقابل انکاری در این منطقه به جا گذاشته اند. مردم گوآ هنوز هم هر روز به سبک پرتغالی ها یک چرت بعد از ظهر می زنند؛ بسیاری هنوز کاتولیک هستند و بسیاری از قبایل منطقه که نیاکانشان توسط کشیش های پرتغالی - اغلب به اجبار - غسل تعمید شده و تغییر نام داده اند. باغ-معابدِ هندو دیوار به دیوار کلیساها هستند و کاری محلی (ویندالو) با گوشت خوک درست می شود. در بین نخلستان ها و برنج کاری ها این منطقه، به صورت پراکنده ویلاهای سبک اروپایی و عمارت های بزرگی به چشم می خورد که در دوران استعمار، برای ساکنان غربی این منطقه و برهمن های مسیحی شده ساخته شده اند.
در دهه ی گذشته، گوآ با نسل جدید ساکنینش در رستوران های بین المللی غذا می خورند و لوازم خانگی و پوشاک خود را فروشگاه های مدرن می خرند، از انحصار هیپی ها خارج شده است. توریست های سفیدپوستی که هر زمستان برای اسکی به این شهر می آیند تا در فرهنگ صوفیانه و تا حدی تجاری شهر غرق شوند، و جوان های پولدار هندی که روی جت اسکی هایشان از ساحلی به ساحل دیگر در حرکت هستند، چهره ی شهر را تغییر داده اند.
این شهر گردشگری با هتل های پنج ستاره، مهمان پذیرهای کوچک، و ویلاهای سحرانگیزی که برای گردشگران بین المللی بازسازی شده اند، جنبه های سهل گیرانه و خوشگذارنِ فرهنگ هند را به نمایش در می آورد. گوآ از بسیاری جهات، معرفِ هند است. البته با هجوم مسافران - مخصوصاً در ایام سال نو - سواحل و فروشگاه های گوآ پر جنب و جوش می شوند و شهر از حالت بیخیالی همیشگی اش خارج می شود. در این فصل سال، تخت های آفتاب گیر در امتداد تمام سواحل چیده می شوند و فروشندگان محلی در تلاشند با استفاده از مستی حاصل از هوای بهشتی گوآ، اجناسشان را به چند برابر قیمت به مسافران اروپایی بفروشند. اگر به دنبال هیجان هستید، مهمانی هایی شبانه ی این شهر بی نظیرند. اما لذت اصلی گوآ در جایی به دور از هیاهوی جمع، و در سواحل دورافتاده و نیمه خصوصی شمال و جنوب و در هتل های لوکس تجربه می شود. ممکن است فقط به قصد یک سفر سه روزه به گوآ بیایید ولی در نهایت یک عمر در گوآ بمانید. گواه این امر، مهمانانی هستند که از اقصی نقاط دنیا برای سفر به گوآ آمده و هیچ وقت این شهر را ترک نکرده اند. به هر حال، در هنگام اقامت در گوآ سعی کنید ضرب المثل محلی "سوسه گاده" (بی خیال دنیا!) را از یاد نبرید.
