دوستداران سفر می دانند ، تایلند زیبا ، پر انرژی و بی نظیر است . هرکس به نحوی از آن تعریف و تمجید می کند . در این مقاله به معرفی گوشه و کنار خلیج تایلند از زبان یکی از همین عاشقان سفر می پردازیم . آیا واقعا گوشه‌ای از این کشور باقی مانده است که کشف نشده باشد؟ میشل جانا چان، در سفری که در دوران بزرگسالی به هتل مورد علاقه دوران کودکی خود در خلیج تایلند داشته است، به دنبال یافتن بهترین هتل هاست و از این که همه این مکان ها از دور خارج نشده اند خوشحال است. از سمت تنگه باریک منتهی به مالزی تا قسمت شرقی و معابد باستانی روی مرز کامبوجیه، خلیج تایلند بهترین جزیره ها و سواحل این خطه را در دل خود جای داده است. این خلیج یادآور خاطرات روزهای آفتابی، کوله گردی ها و جوانی های گردشگران است. این منطقه نه صرفا یک محل تفریح و جاذبه توریستی و بلکه مکانی نوستالژیک است که ما را به دوران شاد و معصومانه کودکی میبرد. در ادامه به نکات جالب این منطقه می پردازم. کو ساموئی: جزیره حس و حال خوب خاطرم هست که 25 سال پیش برای گذران تعطیلات کریسمس برعکس بقیه در جاده «خائو سان» در بانکوک با پای پیاده به سمت جنوب و به دنبال یافتن ساحل راه می رفتیم. «کو ساموئی» و دو جزیره کنار آن به نام جزایر «کو پنگان» (زادگاه جشن های قرص کامل ماه ) و «کو سائو» (محلی برای تفریح) تجلی بهشت روی زمین بودند. در آن زمان نوجوان بودم باورم نمیشد چنین مکانی را کشف کرده باشم. با این حال، این مکان اکنون متحمل تغییرات زیادی شده است که از آن جمله می توان به ترافیک و قیمت کالاها اشاره کرد. کو ساموئی هنوز هم برای من سحرانگیز و جذاب است. من زیاد به این منطقه سفر می کنم و نمی دانم آیا علت آن نوستالژیک بودن فضای آنست یا خیر. وقتی دوباره به این جزیره می آیم زیبایی طبیعی خارق العاده و پنهان آن را می بینم که به آسانی از راه بانکوک قابل دسترسی است. کو ساموئی یکی از جزیره هایی است که مثل «ایبیزا» برای همه محبوب است و در آن لذت و رفاه در هم آمیخته و همچنین طرفداران مهمانی و ایده آلیست ها گرد هم آمده اند. در این جزیره مدارس یوگا و تفریحگاه ها در کنار سه میلیون درخت نارگیل قرارگرفته اند (و طبق قوانین ساخت و ساز جالب این منطقه ساخت بناهای مرتفع تر مجاز نیست). در کو ساموئی کجا اقامت کنیم؟ اگرچه این جزیره مدت های زیادی محل تفریح کوله گردها بوده است اما اکنون جمعیت هوشمندتر و هوشیاری دارد و می توان گفت با رشد افراد این منطقه این جزیره هم رشد کرده است. کو ساموئی اقامتگاه چهارفصل شاید عجیب به نظر بیاید اما از نظر من تغییرات جزیره « کو ساموئی» به طرز عجیبی نامحسوس و تدریجی بوده است. ممکن است هر سال یک هتل جدید یا چراغ های راهنمایی رانندگی جدیدی به این جزیره اضافه شده باشد، اما واقعا متوجه تغییرات سریع و ناگهانی این جزیره که احتمالا ده سال پیش با افتتاح هتل «چهار فصل» در شمال غربی این جزیره شروع شده است، نشده ام. تمام ویلاهای ساخته شده روی دامنه کوه به استخر دسترسی دارند و طراحی آن ها توسط «بیل بنزلی» (یکی از معماران سرشناس این منطقه) انجام شده است. به علاوه، این هتل، اولین هتلی است که دسترسی خصوصی به ساحل این جزیره را فراهم می کند. من حرف های یک زوج نیویورکی را که ماه عسل خود را در هتل چهارفصل فلورنس گذراندند شنیدم که به دوستان خود می گفتند «باید» به این نقطه بروند. در زمان های قدیم در چاونگ گفته می شود که این هتل ارزانترین هتل در «هانوی» است. پاناسیا یکی از بهترین مکان ها برای اقامت در جزیره کو ساموئی ، پاناسی است. این هتل که روی یک تپه بنا شده است منزل شخصی اوجینا اسلیوسارنکو (مدل اسبق) و پیر آندوراند (یکیاز برترین مدیران مالی جهان) بوده است، اکنون همه می توانند ویلاهای چهار، پنج و شش تخت خوابی آن را اجاره کنند.. دیوید کلارک، معمار هنگ‌کنگی عمارت های فرنگی جادار و بزرگ این مجموعه را با سقف های ساخته شده از چوب سدار و درهای کشویی یکپارچه طراحی کرده است و عمارت ها با مبلمان های ساخته شده از چوب درختان گرمسیری، پارچه های ابریشمی و چوب های یک میلیون ساله بسیار کهنه پُر کرده است. محوطه سازی این فضا توسط «بیل بنزلی» انجام شده است که به ساخت باغ ها و فضاهای بیرونی زیبا مشهور است. بزرگترین ویلای «پانسیا» ویلای «پرانا» است که از فضای کافی برای مهمانی های 300 نفره برخوردار است و همه این 300 نفر هم می توانند آخر شب در استخر این ویلا شنا کنند. این هتل فاصله زیادی با کلبه های ساحلی چاونگ دارد و کاملا با آن ها تفاوت دارد. این مجموعه به اتاق بازی کودک، سینمای خصوصی، کلوب شبانه و یک زمین بازی تنیس و رینگ بوکس تایلندی به نام «موای» میز مجهز است که بهترین و کوچکترین مربی بوکس روی کره زمین یعنی «آن دیسامر» در این باشگاه مشغول است. لهجه انگلیسی «دیسامر» مثل مردم لیورپول است و جملات «تا آخرین نفس می جنگم» را روی بازوی چپ خود و « ترجیح می دهم ترسو نباشم» را روی بازوی راست خود تتو کرده است. من از او نحوه دفاع از خود با از آرنج و زانوها درحین خیره شدن به دشمن و نحوه گرفتن دست ها را یاد گرفتم. عمارت های فرنگی کامالایا در سمت دیگر این جزیره هتل «کامالایا» قراردارد که یک هتل تپه ای و پوشیده از درخت است و در آن معماری و طبیعت در هم تنیده اند. این هتل دور غاری بنا شده است، که زاهدان و راهبه ها، به مدت 200 سال از آن استفاده می کرده اند. راهبه ها حداقل به مدت ده سال است که در این محل طی جلساتی طولانی با محتوای سنگین به افراد آموزش می دهند و می توان این نکته را حس کرد که این آموزش ها برای آن ها نوعی ماموریت محسوب می شود تا یک شغل. برنامه «پذیرش تغییر» بر تغییر و تحولات بزرگ زندگی مانند جدایی و تکرار متمرکز است. خودتان را برای بیان اسراسر و افکار خود آماده کنید. به علاوه، این هتل تور مجازی کامالایا را نیز برای کمک به مهمانان در حفظ عادات خوب خود بعد از ترک هتل راه اندازی خواهد کرد. کوه کود، جزیره ای آرام برخی بر این باورند که جزیره کو ساموئی بیش از حدّ تغییر کرده است ، اما اگر دنبال یک مکان آرام تر و ساکت تر هستید باید به سمت شرق خلیج تایلند در «کوه کود» سفر کنید. این جزیره جنگلی دارای آبشارهایی زیبا و سواحلی با جنگل های مردابی است. بخش بیشتر جمعیت بسیار کم این جزیره از راه ماهیگیری، فروش نارگیل و کائوچو امرار معاش می کنند. مردم این جزیره زندگی آرامی دارند و رانندگان، برای عبور اردک هایی که از مسیرهای شنی آن عبور می کنند، گهگاهی باید توقف کنند. در کوه کود کجا اقامت کنیم؟ من اولین بار 7 سال پیش اینجا آمدم و حالا هم تغییر کمی کرده است. هنوز هم کابین های ساحلی، خانههای خالی و خانههای درختی و جاهای مخفی و مرموز وجود دارند. شانتا یکی از این نقاط، هتل خانوادگی «شانتا» است که از ویلاهای و یک کلبه کوچک ساحلی تشکیل شده است. همه می گویند این هتل بهترین غذای جزیره را دارد و من شخصا از خوردن کاری های آن و سالاد دریایی خام حاوی سس بادام زمینی، انبه و برنج آن لذت بردم. های سیزن های سیزن نقطه پنهان دیگری است که در واقعیت اصلا اینطور به نظر نمی رسد. این مکان ساکت، آرام و خلوت از ویلاهای زیبای ساخته شده از برگ و بامبو و یک استخر بسیار بزرگِ رو به ساحل تشکیل شده است. سکویی در میان برگ درختان نخل برای آفتاب گرفتن درنظرگرفته شده است و چندین میز ماساژ هم زیر این سکو روی ساحل قرارگرفته است. این مکان برای جبران سفرهایی که با پای پیاده به نقاط مختلف تایلند داشته اید مناسب است. سونِواکیری(Soneva Kiri) یکی از نقاط پرطرفدار کوه کود سونِواکیری است که 150 هکتار از جنگلهای بارانی را در برگرفته است و پیش خدمت های آن همیشه ارائه خدمت رسانی هستند.. این ویلاها بسیار بزرگ هستند و سینمایی در فضای باز و یک محل بازی مخصوص کودکان به شکل کوسه، بالای درختان آن تعبیه شده است. این مکان تمام خواسته های افراد ایده آلیست را تامین می کند. به همین دلیل ممکن است فکر کنید دلتان برای زندگی ساده خودتان تنگ می شود که احتمالا اینطور نخواهد بود! بخش اصلی تایلند: کمی از تایلند قدیم بزرگترین کشف سفرم در خلیج تایلند، ابدا در جزایر دورافتاده اتفاق نیافتاد بلکه در خود تایلند است. از بانکوک با ماشین تنها چند ساعت تا هوا هین فاصله است. هیچ جای تعجب نیست که خانواده سلطنتی تایلند تعطیلات خود را را اینجا می گذرانده است (به کشتی های نیروی دریایی شناور در این خط ساحلی در حضور یا غیاب خانواده سطلنتی دقت کنید). به دلیل ارتباط این منطقه با خانوداه سلطنتی، این منطقه محل تفریح طبقهی مرفه بانکوک است که با خودروهای لامبورگینی خود از مرزهای سرعت عبور می کنند و در بنتلی های خود با رانندگان مخصوص سبب تجمع افراد و بسته شدن خیابان ها می شوند. در هوا هین کجا اقامت کنیم؟ چیوا-سوم اولین توقف شما چیوا-سوم خواهد بود که بیشتر یک هتل مذهبی است و هتل شماره یک جهان است. این هتل که بیش از 20 سال پیش باز شد قاعده بازی را عوض کرد و از آن زمان تاکنون موفق عمل کرده است. امکانات و وِیژگی های این هتل گسترده و زیاد است: از تنفس پرانایاما گرفته تا درمان کوانتوم و ماساژ صورت که همگی تکنیکهای کاهش استرس هستند. من حاضرم برای انجام ماساژ «چی نی تانگ» نیمی از دنیا را با هواپیما طی کنم چون گفته می شود این ماساژ عجیب و قدرتمند شکمی سبب برقراری تعادل در دستگاه عصبی بدن می شود. این ماساژ میتواند مردم را به گریه آورد و یا سردردهای ناگهانی و دردناک را درمان کند. مهمانان برای دیدن پزشک ها، فیزیوتراپها و متخصصین تغذیه ای که می شناسند و شرکت در برنامه های اکتشاف و ملاقات با متخصصین فنون «بیو شینکو»، مدیریت دردهای مزمن، و تنظیم ساختار فیزیکی بدن به این محل سفر می کنند. به همین دلیل است که وقتی «چیوا سام» از اعمال تغییر توسط طراح بسیار قابل و مطمئنی به نام «اِد ترتل» (آمانجیوو، لو ملزین، پارک هیات پاریس، ویندوم) خبر داد همه از شنیدن این خبر خوشحال نشدند. اتاقهای بازسازی شده و امن این هتل بسیار زیبا هستند و با مبل های چوبی کمرنگ، دیوارهای بامبو طلایی، ابریشم ارم مارک «جیم تامپسون»، سرامیک های تایی و میزهای طبل شکل لائوسی تزیین شدهاند. بنابراین، مشتریان همیشگی این هتل، کوچکترین نگرانی نخواهند داشت . نقاط جنوبی تر کوی بوری و خانوم در هوا هین، می توان دو مسیر را انتخاب کرد . که یکی درست و دیگری اشتباه است! در شرق هوا هین، پاتایا است که به نظرم وحشتناکترین جای تایلند است. هیچوقت آنجا نروید . مسیر مخالف را انتخاب کنید و از راه غیرمستقیم به سمت مالزی بروید و در آنجا فضای کاملا متفاوتی را خواهید یافت که در آن سواحل شنی با کلبه و صحنه های تاریخی چشمنواز، کوههای جنگلی که پشت نوار ساحلی از زمین سر برآورده اند. ریل آهن با پیچ و خم های زیاد از جاده ای با چاله های زیاد به سمت جنوب شرقی کشیده شده است. در طول مسیر از کنار درختان موز، نارگیل و چمنزارها عبور خواهید کرد. پرتگاه های کارستی قدیمی و چندین جزیره. در کوی بوری کجا اقامت کنیم؟ تا هتل X2 یک ساعت با ماشین فاصله است. این هتل توسط یکی از مشهورترین معماران جنوب شرق آسیا به نام «رونانگریت بوناگ» طراحی شده است.. این نقطه پرطرفدار و مدرن به کمک چوب، سنگ و شیشه ساخته شده است. مهمانان این هتل جوانان تایلندی هستند که از نظر خودشان این هتل بسیار مدرن و امروزی است. در خانوم (KHANOM) کجا اقامت کنیم؟ به سمت جنوب و منطقهی بکر و بسیار خلوت خانوم بروید که به آن به قدر کافی توجه نشده است و در آن معابد و آبشارها و سازه های سنگی را مشاهده کنید. و از قضا جای بسیار قشنگی برای اقامت در این منطقه وجود دارد. صاحبان آوا رزورت و اسپا، یک جفت فنلاندی، به من گفتند که در یک سفر کوله گردی به این منطقه عاشق این منطقه شده اند. آت ساویسالو میگوید:"ما در ساحل این منطقه تنها گاو و ماهیگیر میدیدیم، هیچ جای دیگری مثل اینجا نمانده است. اینجا قطعه ای از تایلند قدیم است." معماری این منطقه تلفیق هوشمندانهای است از سبک های اسکاندی و تایلندی که توسط «کمپانی طراحی ورتی کیوی» (همان شرکتی که طراحی داخلی شیک و زیبای «فینار» را انجام داده است) طراحی شده است . این مجموعه دربرگیرنده چندین ویلا است که در بعضی از آن ها نردبانهایی برای شیرجه به داخل استخر، مستقیما به بالکن متصل شده اند و ساحلی با شن های سفید نیز وجود دارد که اطاقک هایی مجهز به مبل های راحتی و بادی در آن تعبیه شده اند. در رستوران این ساحل کاری های قرمز و تند تایلندی، سالاد عنبه، پیتزای نازک، و ترشی ماهی اسکاندیناویایی سرو می شوند. گروه موسیقی تایلندی این ساحل هم که آهنگ های محبوب باب مارلی و جیمی کلیف را اجرا می کند. بهترین گروه موسیقی در این قسمت از «کینگستون» است. در این محل از کودکان به خوبی مراقبت می شود و «یینگ شومشو» از همه مهربان تر است. خلاصه این محل ارزش کشف شدن را دارد پس شروع کنید. سایر قسمت های «خانوم» تنها به کلبه های کوچک روستایی و ماهی فروشی های کوچک ساحی محدود نمی شود ولی این ویژگی ها باعث جذابیت آن شده اند. در بازارهای این ساحل هیچ سوغاتی عرضه نمی شود و فروشندگان حتی برای فروش محصولات خود هم انگلیسی بلد نیستند. خانوم من را یاد سفرهای دوران کودکی و قبل از نوجوانی ام یعنی تقریبا 40 سال پیش می اندازد که تایلندی ها به عنوان دوست داشتنی ترین و محبوب ترین مردمان جهان شناخته می شوند. آنچه که من از دوران طلایی تایلند به یاد دارم مربوط به دوران کودکی ام است و هیچ چیز ناراحت کننده تر از این نیست.
